108 yıl önce bu topraklarda yaşanan ve dünyanın bir çok ülkesinin katıldığı Çanakkale Savaşları’nda dedelerimizin elde ettiği zafer, sadece Türkiye’nin değil dünya tarihine yön verdi. Gelibolu Yarımadası bu savaşlarda adeta kan gölüne döndü. Burada binlerce kişi şehit oldu. O günlerde o şartlarda yapılan değerlendirme ve kayıtların halen şehit sayısını tam olarak ortaya çıkartmadığı belirtiliyor. Bu konuda sık sık tartışmalar da yaşanıyor.
Bilinen şehit sayısının doğru olmadığı yönündeki iddialara yeni bir veri daha eklendi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi (ÇOMÜ) İnsan ve Toplum Bilimleri Tarih Bölümü öğretim üyesi Prof. Dr. Murat Karataş, tarafından önemli bir açıklama yapıldı. Farklı kaynakları karşılaştıran Prof. Dr. Karataş, Çanakkale Şehitleri sayısında yüzde 20’lik bir kayıp olduğunu belirtti. Prof. Dr. Karakaş, "Şefik Hüsnü Deymer'in Çanakkale Cephesi'nde, Merkez Hastane'de doktorluk yaparken tuttuğu istatistiksel bir rapora denk geldik. Bu çalışmada Şefik Hüsnü Bey, 15 sayfa boyunca şehitlerin tek tek isimlerini yazmış. Ben de 1998'de Milli Savunma Bakanlığı tarafından yayınlanan 'Şehitlerimiz' kitabında 1916 yılında Şefik Hüsnü Bey'in yaptığı bu istatistiksel raporla karşılaştırdım. Karşılaştırınca 'Şehitlerimiz' kitabında Şevki Hüsnü Bey'in hazırladığı rapor arasında yüzde 80'lik bir benzerlik olduğunu gördüm. Yüzde 80 oranında şehit künyeleri uyumluydu ancak yüzde 20'lik bir kayıp vardı.
1998'den bu yana da 'Şehitlerimiz' eseri temel alınarak birçok çalışma yapıldı. Çanakkale Savaşları'nda şehit olan Bursalılar, Konyalılar, Çanakkale Cephesi'nde Anafartalar'da şehit olanlar ya da Seddülbahir'de, Kumkale'de şehit olanlar gibi. 'Şehitlerimiz' eseri, resmi bir eser olduğu için önemli ve ana kaynak olarak kullandığımız çalışma. Fakat 1915 yılındaki askeri evraklar ve harp ceridelerine baktığımızda yeni veriler ortaya çıkmaya başladı. Çanakkale Cephesi'nde çeşitli yerlerde 1915 yılında doktor olarak görev yapan kimi subayların çeşitli notları var. 1915 yılına ait olan bu evraklar aslında şehit künyelerini tam kaydeden raporlar. Bu raporlar, olayın hemen arkasından yazıldığı ve hastane kayıtlarına dayalı olduğu için daha doğru verileri barındırıyor. Bunlar, Osmanlı askerinin not ettiği resmi evraklar.
Çanakkale Savaşları Enstitüsü içerisinde yaptığımız çalışmalarda Şefik Hüsnü Deymer'in Çanakkale Cephesi'nde, Merkez Hastane'de doktorluk yaparken tuttuğu istatistiksel bir rapora denk geldik. Bu raporda Şefik Hüsnü Deymer, 'Avrupa'da öğrendiğim istatistik bilimine göre burada çalışma yapmak istiyorum' diyor. Bu çalışma aslında kendi isteğiyle yaptığı bir çalışma. Anadolu Yakası'ndaki merkez hastane dahil, birliklere bağlı ya da seyyar hastaneler dahil buraları 1916 yılının şubat ayında dolaşarak hastanelerin tuttuğu şehit ve yaralı defterlerini inceliyor ve bir rapor hazırlıyor. Bu yaklaşık 16 sayfalık bir rapor. Raporda da Çanakkale Cephesi'nde vefat edenler genelde başından mı bacağından mı vuruluyor ya da nefessiz kalarak mı şehit oluyor. Buna dair istatistiksel bir sonuca ulaşmak istenmiş" dedi.
BAZI ŞEHİT KAYITLARI BULUNMUYOR
Farklı kaynakklarda araştırma yapan ve isimleri tek tek karşılaştıran Prof. Dr. Karataş, bazı şehitleirn kaydının yapılmadığını belgelerle ortaya koydu. Prof. Dr. Karataş durumu şöyle açıkladı; “Şefik Hüsnü Bey, 15 sayfa boyunca şehitlerin tek tek isimlerini yazmış. Baba adını, anne adını, doğum yerini, nerede şehit olduğunu, hangi tarihte şehit olduğunu, nasıl şehit olduğunu tek tek yazmış. Ben de 1998'de Milli Savunma Bakanlığı tarafından yayınlanan 'Şehitlerimiz' kitabında 1916 yılında Şefik Hüsnü Bey'in yaptığı bu istatistiksel raporla karşılaştırdım. Karşılaştırınca 'Şehitlerimiz' kitabında Şevki Hüsnü Bey'in hazırladığı rapor arasında yüzde 80'lik bir benzerlik olduğunu gördüm. Yüzde 80 oranında şehit künyeleri uyumluydu ancak yüzde 20'lik bir kayıp vardı. Çanakkale Cephesi'nde şehit olmuş ama 1998 yılında Milli Savunma Bakanlığı'nın kitabına kaydedilmemiş şehitlerimizin isimleri ortaya çıktı. Çanakkale Cephesi'nde her 10 şehitten en az 2 tanesinin kaydının yapılmadığı gibi bir genelleme yapabiliyoruz.
Önceden de bu tarz değerlendirmeler yapıyorduk ama bunu resmi, bilimsel olarak kanıtlayamıyorduk. Bu çalışma ile akademisyenlerin öngörüsü bilimsel olarak kanıtlamış oldu. Şehit künyelerinde kaydedilmemiş yüzde 20'lik bir kayıp var. Bu çok büyük bir oran. Ayrıca yüzde 80'lik benzerlikte de yüzde 50'lilik bir hata var. Bu hatalar kimi yerde memleket kimi yerde baba adı kimi yerde şehadet tarihi kimi yerde şehadet yerinin yanlış kaydedilmesinden kaynaklanıyor. Örneğin Şefik Hüsnü Bey'in aldığı notta Çanakkale Cephesi'nde Çanakkaleli Halimoğlu Yusuf, 4 Mart 1915 tarihinde şehit olmuş görünüyor ama 'Şehitlerimiz' kitabında Bilecik'e kaydedilmiş. Bugün Bilecikliler, Çanakkaleli olan bu şehidi Bilecikli zannediyor. Örneğin, '4 Mart 1915 Arıburnu Cephesi'nde şehit olmuş' diyor, 4 Mart 1915'te Arıburnu cephesi daha açılmadı. Burada şehit olma ihtimali yok. Çok daha çarpıcı bir örnek var; 19 Haziran 1915 tarihinde şehit olan Bursalı Ahmet oğlu Ahmet'in şehadet yeri olarak Çiğiltepe yazılmış. Çanakkale'de Çiğiltepe diye bir yer yok.
Ana kaynak olarak kullandığımız, Milli Savunma Bakanlığı'nın yayınladığı 1998'de yapılan çalışma Çanakkale Savaşları'ndaki şehit sayılarını yüzde 20 oranında eksik veriyor. Şehitlerin künye bilgileri Osmanlıca olarak hatalı yazılmış ya da kaydedilmiş olabilir. Osmanlıcadan okunanlar hatalı okunmuş ya da hatalı şekilde baskıya girmiş olabilir. Ancak Çanakkale Cephesi'nde yüzde 20'lik şehit künye kaydı eksikliği söz konusu. Osmanlı askerinin o gün tuttuğu notlar, akademisyenler tarafından son 10-15 yıldır yeni yeni okunuyor. Bu askeri evraklar yeniden okunmak zorunda. Aradan 100 yıldan fazla süre geçti, birliklere ait zayiat cetvelleri ve hastane kayıtları okunduğu zaman ancak Çanakkale Cephesi'ndeki net şehit sayısını ortaya çıkarabiliriz"
Arzu Baladur
