.
Unuttuğumuz “Petrovsk Zaferi”
- 8 Kasım 1918 –
Aydın Ayhan
Bakü’nün Fethi’nden kısa süre sonra, 30 Ekim 1918 de Osmanlı Devleti, İngilizlerle mütareke yaparak teslim olmuştu. Mondoros Mütarekesi’ne rağmen 15.Piyade Tümeni, Dağıstan’da harekâta devam etti.
20 Ekim-8 Kasım 1918 arasında sürdürülen Petrovsk Muharebeleri zaferle sonuçlandı. Mütarekeye rağmen her türlü riski göze alan, silahlarını bırakmayan Osmanlı subayları 1.Dünya Savaşı’nın son savaşını “ZAFER” ile bitirdi.
Mütareke sonrasında İstanbul’dan ard arda gelen emirler doğrultusunda, Türk Ordusu silah ve gereçlerini Azerbaycan Halk Cumhuriyeti’ne ve Gürcistan Halk Cumhuriyeti’ne bırakarak Kafkasya’dan çekildi.
Harbin son günlerinde, her şeyin “Artık bitti.!”, denildiği bir zamanda, Osmanlı Ordusu, bütün bu düşmanları yenerek, pek çok şehit vererek 1918 Eylülünde Bakü’yü kurtardı. Böylece Osmanlı Ordusu, Hazar Denizi kıyılarında 600 yıllık tarihinin son zaferini kazanmış oldu. Fakat dünyanın gidişatını hiçbir zaman değerlendiremeyen ve bütün doğrularını İngiliz emperyalistlerin insafına bırakan İstanbul’daki Hürriyet ve İtilaf Partisi yönetimi ve Sultan böyle bir zafere rağmen orduya bu topraklardan çekilmesini, silahlarını Mondros Mütarekesi şartları gereği terk etmesini emretmişti.
Sultan Vahdettin ve sırf İttihatçılara düşman olduğu için, onların yaptıkları her şeye karşı olan Hürriyet ve İtilaf Partisi yandaşları, kan bedeli aldığımız o yerleri terk etmemizi emreden Mondros Mütarekesini ve ardında da tam teslimiyetle kabul ettikleri Sevr Anlaşmasını adeta bir zafer olarak görmüş, İşgale karşı yapılan bütün çalışmaları ve Ankara merkezli gelişen Atatürk’ün Millî Mücadelesini “Kemalist” diyerek düşmanca karşılamışlardı.
