Ne hikmetse biz yaşlılarımızı da ihmal eder olduk...
Ne hikmetse biz yaşlılarımızı da ihmal eder olduk... Hele, Coronavirüs günlerini yaşadığımız şu günlerde daha da ihmal ediliyorlar...
Fotoğrafta, bizim var olma sebebimiz olan Babam ve Annem...
Babam, dedesi Sarıkamış'ta şehit düşmüş bir ailenin çocuğu... Babası büyük yokluk içinde yaşamış İbrahim(Vefatı 1973) ve annesi Hanife(Vefatı 2002)...
Babamlar 12 kardeşti... Üç amcam vefat etti... Emin, Mehmet, Necip... İki amcam sağ... Baki, Zeki... Halalarımdan, Gülüzar, Kıymet, Fatma, Halise vefat etti... Şaduman ve Nezaket sağ...
Bizlerde yüzlerce torun ve torun çocukları olarak Türkiye'nin her yerinde yaşıyoruz...
Annem, Sarıkamış Şehiti Recep'in torunu... Babası Halil İbrahim, Annesi Emine...
Annemler yedi kardeşler... Hanife Teyzem vefat etti... Mehmet ve Recep Dayımlar da vefat etti...
Annem Hava, Teyzelerim Elmas ve Sariye sağ... Kaptan Dayım sağ...Rahmetli Recep Dayımın 12 çocuğu vardı... Birisi vefat etti... On bir kardeş sağ ve ağırlıklı olarak İstanbul'da yaşıyorlar...
Biz, çok çok kalabalık bir aileyiz...
Çanakkale, Bursa, Ankara, Kastamonu, Çorum, Samsun, Giresun, Erzurum, Düzce, İstanbul, İzmir, Edirne ve benim bilmediğim daha farklı illerde de bizimkilerden vardır, derim... Elli yaşın altındakileri yolda görsek tanımıyacağız... O kadar kalabalık bir aileyiz...
Ha!
Biz, Oğuzların Çepni Boyundanız...
Onun özelliği, Yağıyı( düşmanı) nerede görse saldırır... Biz de bu ruhla yetiştik...
Ülkemize kim göz dikerse hazır askeriz...
Babam da kalpaklı Kuvva-i Milliyeci...
Tüm sülalemizin en yaşlı kişisi...
Ama, aynı zamanda da en delikanlımız...
İşte bizim yaşlılarımız...
Türk Milletinin yaşlılar günü kutlu olsun...
Babam ve annem, siz çok yaşayın emi...
******
Düşünmeye, okumaya, yazmaya ve konuşmaya devam...,
