Özellikle Balkanlarla ilgili çok güzel bilgiler “Rumeliden Viyanaya Osmanli eserleri ve izleri” yer alıyor. Bende buradan çok faydalanıyorum.

Özellikle Balkanlarla ilgili çok güzel bilgiler “Rumeliden Viyanaya Osmanli eserleri ve izleri” yer alıyor. Bende buradan çok faydalanıyorum. Çok güzel bir yazı kaleme alınmış bugün de bunu sizlerle paylaşmak istedim.
Eyalet merkezi olan Kamaniçe Tarihi XI. yüzyıla kadar iner. XIV. yüzyılda Litvanyalılar tarafından alınan Kamaniçe 1430’da Polonya Krallığı’na dahil edildi. İtalya ve Almanya’nın kuzeyinden Kırım yoluyla Hindistan ve Çin’e uzanan ticaret yolu üzerinde önemli bir ticaret merkeziydi.
Karışık bir etnik ve dinî yapısı bulunan Kamaniçe’nin nüfusu Polonyalı, Ermeni, Ukraynalı ve yahudilerle daha az sayıdaki Romen, Bulgar ve Yunanlılar’dan oluşmaktaydı.
Kamaniçe, korunmalı mevkii ve muhkem kalesiyle XVI. yüzyılda Hıristiyanlığın doğu savunma hattı olarak nitelendirilir ve genellikle Malta’daki La Velatta ile mukayese edilirdi. Osmanlılar Ukrayna’ya hâkim olma mücadelesi sırasında Ruslar ve Polonyalılar’a karşı XVI. yüzyılın ikinci yarısında Kazaklar’la ittifak oluşturdular.
Abaza Paşa 1633’te kaleyi bir süre muhasara altında tuttuysa da ele geçiremedi. 1669’da Ukraynalı Petro Doršenko’yu himaye altına aldıktan sonra IV. Mehmed’in başında bulunduğu Osmanlı ordusu Lehistan seferine çıktı. Sefer sırasında Podolya’nın merkezi olan Kamaniçe dokuz gün süren kuşatmadan sonra zaptedildi (3 Cemâziyelevvel 1083 / 27 Ağustos 1672).
IV. Mehmed, 2 Eylül’de Katolik katedralini camiye çevirerek ilk cuma namazını burada kıldı. Şehre bir kadı ve beylerbeyi tayin etti. Mevcut yedi kilise daha camiye çevrilerek Köprülü Ahmed Paşa, Musâhib Mustafa, Kara Mustafa ve Vanî Efendi vakıfları kuruldu, eğitim kurumları açıldı.
Kamaniçe’nin fethi, Osmanlılar’a Boğdan (Moldavya) ve Kırım Hanlığı üzerindeki kontrollerini güçlendirme imkânı verdi. Böylece Kazaklar’ın Karadeniz’e saldırılarının da önüne geçilmiş oldu.
18-23 Ekim 1672’deki Bucaş (Bucac) ve Zuravno (İzvança) anlaşmaları Osmanlılar’ın Podolya üzerindeki hâkimiyetlerini tesis etti. 1673’te Polonyalılar’a karşı savaş tekrar başladı. 1676 ve 1678’deki anlaşmalarla Osmanlılar Podolya’ya iyice yerleştiler.
 Polonyalılar, 1683’teki Viyana Kuşatması’ndan sonra on yedi yıl süreyle Kamaniçe’yi geri almak için uğraştılar. 1699’daki Karlofça Antlaşması ile Kamaniçe Osmanlılar tarafından tahliye edildi.
Kamaniçe eyaletinin dört sancağı (Kamaniçe, Bar, Mejibuji/Medzybiz, Yazlofça/Jazlovec) ve on dokuz nahiyesi bulunuyordu. Kaynaklarda 500’den fazla timar verildiği, asker sayısının 6000 civarında olduğu ve bunun 3000 kadarını yeniçerilerin teşkil ettiği bildirilmektedir.
200’den fazla topu ile Kamaniçe Kalesi Bağdat, Budin, Belgrad ve Kandiye ile beraber Osmanlı Devleti’nin en önemli kaleleri arasında yer aldı.
1681 tarihli tahrir defterine göre şehirde 3500 gayri müslim (568 hâne) yaşamaktaydı ki bu rakam Polonya hâkimiyeti döneminden az değildi.
Şehrin İslâmî geçmişinden günümüze iki minare ve bir minber kalmıştır. Osmanlılar ayrıca kaleyi ve bu kaleyi şehre bağlayan köprüyü de tamir etmişlerdi.
27 yıllık Osmanlı hakimiyetinde Podolia dokuz Osmanlı paşa tarafından yönetildi:
Küstendilli Halil (1672-76; 1677-80),
Arnavut İbrahim (1676-77)
Defterdar Ahmed (1680–82)
Arnavut Abdurrahman (1682-84)
Tokatlı Mahmud (1684)
Bozoklu Mustafa (1685-86)
Sarı Boşnak Hüseyin (1686-88)
Yegen Ahmed (1688-89)
Kahraman Mustafa (1689-99)