Kedilerin yavrulama döneminde,Güzelyalı'da, üç tane yavrusu olan bir kedi, ya öldürüldü ya da başka yere atılmış.
Biz ,yavruları sürekli ağlarken bulduk.
Anneleri yoktu.
Yavruların daha gözleri açılmamıştı.
Çok küçüktüler.
Sürekli ağlayıp annelerini arıyorlardı.
Vicdanen huzursuzluk duyduk.
Yavruları aldık.
Nasıl bakacağımızı da bilmiyoruz.
Tecrübeli bir komşumuzdan yardım istedik.
Onlara güzel bir yuva yaptık.
Önce anne sütüne denk mamalarla ve sütle beslemeye başladık.
Şimdi evimizim neşesi oldular.
Adlarını ; Mercan,Çakıl, Dağcı koyduk.
Sokak kedileri , anneleri atılmış,anne sevgisi olmadan büyüyecekler...
Anne kedileri öldürmek veya çok uzaklara atmak ne kadar vahşi bir şey...
Siz ,anne kediyi öldürünce aynı zamanda eğer bulunmazlarsa, yavru kedileri de öldürmüş olursunuz.
Bizim yerel yönetimlerimiz bu anlamda çok gerideler.
Genel yönetimler,bütçe açısından yerel yönetimleri, bu konuda desteklemeli.
Veteriner bulundurma ve bakım açısından gezici araçlar olmalı.
Kedi ve köpek bakanlar tespit edilerek destek olunmalı,derim.
Bu modern çağın gereğidir,derim.
Peki! Böyle bir uygulama olabilir mi?
Bu toplum yapımızla çok zor.
Kedi, köpek bakanlara toplumumuzun bir kesimi,ruh sağlığı bozuk muamelesi yapmakta...
Evlerini "kedi evi "veya" köpek evi "yapanlara da bir çözüm bulunmalı, derim.
İfrat ve tefrit meselesi.
Bu durumla ilgili bir uzman görüşü bilgi edinmeniz dileğiyle...
