Son dönemde hem sosyal medyada hem de malum medyadaki yazıları incelediğimizde gördüğümüz manzara bizi üzmektedir...
Son dönemde hem sosyal medyada hem de malum medyadaki yazıları incelediğimizde gördüğümüz manzara bizi üzmektedir...
Önce, bu kadar cehalet bir anda nasıl ortaya çıktı, anlamakta zorlanmaktayız...
Cahil adam, bir yorum yazmış;ipe sapa gelmez ifadeler, yazım yanlışları, özne belli değil yüklem belli değil... Bizim insanımız, diye nazik bir üslupla bu yanlış diyorsunuz, adam bu yanlışı anlamaktan aciz ve ezberlediği söylemin yanlışlığını hem de dini literatürden örnek vererek açıklıyorum, yine anlamıyor... İddia ettiği sözlerin geçtiği kitapta anlatılmak isteneni yazıyorum. Paragrafın bütününden bu anlam çıkmaz, diyorum, yine anlamıyor...
Bir de ben çok üstünüm, bir gömlek üstünüm, fazla gelirim gibi söylemleri yok mu? İnsan, bu kadar cehalet içinde bunları nasıl söyler, diye düşünmeden edemiyor!
Ziya Paşa, aklıma geliyor ve sonra bu insanlar bizim insanımız, onlara kötü bir şey yazmayayım, diyorum...
Sonra, bir bilim adamı yazmış:
Çanakkale geçilseydi iyi olurdu... Bu kadar kan dökülmezdi. Belki daha güzel bir sulh olurdu, gibi saçma sapan sözler.
Bilimsel olarak, savaşın asıl sebebi zaten parçalanmak istenen senin topraklarındı.
Ülkeni parçalatmamak için hem iç hainlerle hem de dış düşmanlarınla mücadele ettin.
Dokuz cephede savaştın... Maddi güçün yetmediği için yenildin...
Düşmanın sinsi planlarını sezemedin, göremedin... Mondros'u imzaladın...
Sonra işgaller başladı.
Çapsız ve liyakatsiz hükümetler sonucu da pes ettin.
Bir kişi çıktı ve herkesi bir ideal etrafında topladı ve ülkemizi kurtardı.
Sonra, bunu herkese kabul ettirdi.
Cehalete savaş açtı.
Burada yaptığı en iyi şey, harf inkılabı oldu... Eski yazımızda, büyük harf kavramı yoktu.
Özel adların yazılması da problem oluyordu. Anlam kayması oluyordu... "Bazen"de olduğu gibi...
Daha önce %5 bile olduğu şüpheli olan okuma yazma oranı, şimdi %95 'lere vardı. Yani, bin yılda yapamadığın işi yüz yılda başarmış oldun...
Bu bir kıymet bilirlik getirmeliydi;ama, olmuyor...
%5, daha kıymetliydi, diyorlar... Toplum hayatımızda %5 ile %95 arasındaki farkı anlamaktan aciz insanlarımız var ve bu kadar cehalet, canımı yakıyor.
Bizim insanımız bu kadar cehalet içinde olmamalı, diyorum.
Yazık!
Sonra, aklıma Ömer Seyfettin geliyor...
Rahmetli,
"Nadan ile sohbet ateşten gömlek imiş." derdi...
Yakın dönem içinde, eski şiirin rüzgarıyla güzel şiirler yazan ve şiirleri güfte olarak da değerlendirilen Şairimiz, Hocamız Seferî(Prof. Dr Mustafa Nejat Sefercioğlu) 'nun bir şiirinden dört mısra, bizim durumumuzu anlatmakta çok güzel bir örnek...
Hocamıza çok teşekkür ederim...
Var olsun.
Cumhuriyetimizin ikinci yüz yılının en büyük mücadelelerinden birisi de yine cehaletle mücadele olacaktır, derim...
Şu zeka seviyesi meselesi de incelenmeye değer...
Bilgi edinmeniz dileğiyle...
******
Düşünmeye, okumaya, yazmaya ve konuşmaya devam...
(Dânâ:Bilginlerin Hocası, bilginlerin en büyüğü)
