Mucizelerle dolu bir çarşamba gününden tüm gönül dostlarıma sevgilerimle diyorum .
Bugün sizlerle maneviyattan ,kendimizi tanımanın öneminden ve bunların hepsinin iyileşmeye olan öneminden bahsetmeye niyet ediyorum .
Öncelikle sevgili gönül dostlarım İyileşmek içsel ve kişisel bir süreçtir. ve sen iyileşmeye başladığında seni inciten insanlar muhtemelen etrafta olmayacaklar.
Haksızlık gibi görünebilir, sonuçta sende yaralar bırakanlar onlardır.
Ama bir bakıma bu yokluk bir nimettir.
Hissettiğin acı, acı da olsa değerli bir derstir.
Çünkü sana sınırlarını gösterdi, seni kendi içine bakmaya ve gerçekte neyi hak ettiğini ve neyi geride bırakman gerektiğini anlamaya zorladı.
Bu insanlar, bilmeden bile, dönüşüm sürecinde önemli rol oynadılar. Her hayal kırıklığı, her gözyaşı ve her hüsran anı evriminiz için katalizör görevi gördü.
Kendine saygı duymanın, sınırlar koymanın ve asla hak ettiğinden daha azını kabul etmenin ne demek olduğunu sana öğrettiler.
Ama gerçekten iyileşmek için, kopmak , bırakmak gerekir.
Keder veya kırgınlıklar taşımak sadece seni inciten şeyle olan bağlantıyı uzatır. Verilen derslere şükrettiğinde, acı içinde bile öğrenilen dersler olduğunu anlıyorsun. Bırakarak da , artık yolunuzun bir parçası olmayan bir ağırlığı serbest bırakıyorsunuz.
İyileşme sürecinde yani .
kendini yeniden inşa etmeye başladığında gücünün etrafındakilerden ya da etrafındakilerden değil içinden geldiğini anlıyorsun,.
Bu dönüştüğün insanı kutlama zamanı. Ve geriye dönüp baktığınızda, o insanların bıraktığı izlerin artık üstesinden gelme ve kendini keşfetme hikayesini anlatan yaralar olduğunu göreceksiniz.
Minnettar ol, affet ve hayatına devam et.
Geçmişi geride bıraktığında açtığın boşluk daha güzel şeyler ile dolar, kıymetini bilen insanlar ve kimsenin götüremeyeceği huzur.
İYILEŞMEYE BAŞLADIĞINIZDA SIZE ACI ÇEKEN INSANLAR MUHTEMELEN ETRAFTA OLMAYACAKLAR. ONLARDAN ALDIĞIN DERSLER IÇIN ONLARA TEŞEKKÜR EDIN VE GITMELERINE IZIN VERIN.
Sevgi ve minnetle
Sizi seviyorum..
Sizi seviyorum…
Sizi seviyorum…,.
