Mucizelerle dolu bir perşembe gününden tüm gönül dostlarıma sevgilerimle diyorum .
Yardımseverlik ne kadar güzel bir meziyet öyle değil mi sevgili günü dostlarım ..!
Fakat yardım etmekle kendini kaybetmek arasında ince bir çizgi vardır. Birini iyi görme arzusu duygusal bir tuzağa dönüşebilir, özellikle de o kişi kendi acı bölgesinde kalmakta ısrar ederse. ..!
Sevdiklerimizin acısını omuzlarımızda taşımak istememiz alışılmadık bir şey değil ama acaba bu ne ölçüde sağlıklı?
Biri kendi iyileşmesi için sorumluluğunu almayı reddedince, mevcut tüm destekle bile, o kişiyi umursama çabalarınız enerjinizi tüketebilir.
Boğulan ama yüzmek için hiç çaba göstermeyen birini kurtarmaya çalışmak gibi bir şey. Bu süreçte, onunla birlikte aslında farkında mısın bilmiyorum ama dibe çekme riskini göze alıyorsun.
Kendine dikkat etmek her zaman öncelikli olmalı.
Bu bencillikle değil duygusal bilgelikle ilgilidir.
Sahip olduğumuz bolluğu başkalarına sunabiliriz.
Bakıcılık eylemi fiziksel, zihinsel veya ruhsal sağlığınızı tüketiyorsa, duraksama ve düşünme zamanı gelmiştir.
Kurtarılmak istemeyen birini kurtaramazsın.
?? Gerçek aşk ne zaman bırakacağını da bilmektir. Birbirimizin zamanına ve seçimlerine saygı duymak esastır.
Bazı insanlar ancak kendi dirençlerinin sonuçlarıyla yüzleştiğinde iyileşmenin yolunu bulurlar.
Onları koruma konusundaki ısrarınız kazara bu süreci geciktirebilir.
Kendine iyi bak…!
Sağlığınız ve dengeniz değerlidir. Açık sınırlar koy ve hakiki yardımı gereksiz fedakarlıktan ayırmayı öğren. …!
Bir ışık olabilirsin ama görülmeyi reddedenleri aydınlatmaya çalışarak kendini de söndürmeyeceksin.
Kısacası sevgili gönül dostlarım
hasta kalmak isteyen birine bakmakta ısrar ederek hasta olursunuz.
Kendine iyi bak!
Sevgi ve minnetle…
Sizi seviyorum ..
Sizi seviyorum …
Sizi seviyorum ….
